- еренсізден
- ет. Бейқам тарту, мән бермеу. Жұмекен іштей бір сойқан болар-ақ деген, бірақ жуыр маңда жауласа қоятын еш сыңай аңғартпаған соң, е р е н с і з д е н і п ол жайлы ештеңе ойламайтын (Жалын, 1969, №4, 110).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.